87/8/5
10:52 ع
بیانیه اعتراضآمیزبه طرح یکسان سازی گلزار شهدا
برخی تشکلهای دانشجویی دانشگاههای تهران، با صدور بیانیهای به موضوع طرح یکسان سازی گلزار شهدای بهشت زهرا(س) به شدت اعتراض کردند.
به گزارش فارس متن کامل این بیانیه که از سوی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران،بسیج دانشجویی دانشگاه امیر کبیر، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم قضایی، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا(س)، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شاهد، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعتی شریف، کانون عدالتخواهی دانشگاه صنعتی شریف و مجمع دانشجویان حزبالله دانشگاه علوم و صنعت صادر شده است به شرح زیر است:
زمانی که فریادهای دردمندانه این همه رزمنده سالهای جنگ، اعتراض نجیبانه پدران و مادران شهدا، خانوادههای داغدیده و حتی جوانان جنگ ندیده دلخوش به یادگارهای بهجا مانده به هیچجا نمیرسد و بلدوزرهای شهرداری با حمایت بنیاد شهید و امور ایثارگران، قطعههای شهدا بهشتزهرا (س) را هدف میگیرند. زمانی که یک نفر آدم فهیم یافت نمیشود که بفهمد تنها یادگارهای بهجا مانده از جنگ مردمی، کوچه پس کوچههای (هرچند نامنظم) خاطرات این مردم و سند تاریخی تنوع اقشار دخیل در دفاع را با بلدوزر صاف نمیکنند، تا سهم خانوادههای شهدا و دلباختگان مجاهدین خونین کفن، سنگهایی یکدست باشد و فضایی بیروح، تا پارک شهدا به نشانی جای قطعه شهدا، تا نسلهای آینده به گورستان بیروح یادبود جنگی دور بیایند و هیچگاه نبینند نیمکتهای فلزی خالی پای قبرهای باصفا را که بیتالحزن مادران شهدا بود و قرآن آفتاب خورده پشت شیشه را که یادگار بود و به یاد نیاورند شبهای جمعه را که جوانان این شهر خسته از آنچه دیدهاند و ناامید از آنچه نمیبینند به قطعه شهدا پناه میبردند، و سخن امام که «همین ترتبت پاک شهیدان است که تا قیامت زیارتگاه عاشقان و عارفان و دلسوختگان و دارالشفای آزادگان است» کلامی در فضای تاریخی خاص باشد و... تا نسلهای آینده فراموش کنند مادری را که 20 سال بر سر قبر پسرش در بهشت زهرا زندگی کرد و میهمانان عالیرتبه خارجی جایی برای اضافه شدن تشریفات رایج دیپلماسی بیابند و کسی 100 سال بعد به سنگ قبر شهدا دسترسی نداشته باشد که بزرگترین مزار شهدای جهان یکی از مهمترین اسناد بررسیهای تاریخی و باستانشناسی و مردمشناسی به دست خود ما تخریب شود. تا در تاریخ فقط فرعونها با قبرهایشان بماند و سنگ قبرها و حجلههایی که یکایکشان سندی تاریخی است، به بهانه رعایت «عناصر زیباییشناختی» و «آسان شدن عبور و مرور» و به نام «حفظ شأن شهدا» تخریب شود.
مقام محترم شهرداری تهران!
از نگاه ظاهرگرایانه، فرمالیستی و فنسالارانه به فرهنگ، امید خیری نداریم! ممکن است خواهش کنیم شری رسانیده نشود؟ممکن است خواهش کنیم به همان جشنوارههای نشاط در پارکها و ساندویچ هزار و 500 متری در امالقرای جهان اسلام و میلیاردها میلیارد هزینه برج متوکل (میلاد) بپردازید و دست از سر شهر شهیدان و اهالی آن بردارید؟!
ما اگر نخواهیم «سنگ گور شهدا، سنگ ترازو» شود چه کسی را باید ببینیم؟ شهردار تهران را؟ مسئولان بیمسئولیت بنیاد شهید را؟ و... را؟ یا مافیای گردن کلفت واردات سنگ از فرانسه و بعضی کشورهای غربی را!! که مویشان و سودشان میارزد به هزار هزار خاطره این ملت!
سردار!
مگر شما خود خانواده شهید نیستید؟ مادر خود شما سنگهای یک دست به سبک کشتههای دولتهای اشغالگر جنگ جهانی را بیشتر برای مزار فرزندش میپسندد یا وضعیت فعلی مزار شهدا را؟
مهمترین مشکل شهری و اهم مسائل زندگی مردم، تغییر وضعیت بهشت زهرا است؟ اگر آری چه ملاکی پشت این مسئله هست و اگر نه آیا این مصداق هزینه کردن بیتالمال در امور بیاولویت و دامن زدن به نارضایتی مردم نیست؟
بنیاد محترم شهید و امور ایثارگران که طرح این جنایت فرهنگی را دادهاست پیش از این نیز کوتاهی خود را در خدمت به خانوادههای شهدا و جانبازان و وظایف اصلیاش - علیرغم تبلیغات خدمترسانی - نشان داده و به خطر برای امنیت ملی - مشاهده نتیجه ایثارگری یعنی «به فراموشی سپرده شدن پیشکسوتان جهاد و شهادت در پیچ و خم زندگی روزمره» برای نسلهای آتی - دامن زده است جای حرفی نیست، اما جای تعجب است که بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس که جلوی حذف آثار دفاع مقدس را نمیگیرد و با عدم اقدام جدی خود، چوب حراج میزند به ته مانده «آثار و ارزشهای دفاع مقدس» و نمادهای جنگ مردمی (و نه دولتی) و فرهنگ جهاد و شهیدپروری و....
جای تعجیب از وزیر ارشاد است که به ابزار نگرانی بسنده کند.
جای تعجب از مسئولان نظامی و دولتی است که در مقابل این کار سکوت کنند.
چگونه است در 2-سه ماه اخیر قبرهای «منافقین» در بهشتزهرا به نام «مجاهد شهید» تغییرنام مییابد و سنگ قبر شکنجهگران ساواک اعدامی اول انقلاب و در رأس آن تیمسار نصیری قصاب (رئیس ساواک)، مزین به القاب «شادروان و پدری دلسوز و فداکار و مهربان» میشوند و صدایی از شما برنمیآید. اما از دست رفتن مهمترین سند تاریخ انقلاب - دال بر حضور داوطلبانه اقشار مختلف مردم - و سند مردمشناسی و باستانشناسی و مهمترین موزه فرهنگی جنگ تخریب شود، آن وقت 500 میلیارد تومان برای ساخت موزه مصنوعی دفاع مقدس از آثار شهدا در حرم مطهر امام راحل(ره) خروج شود!
آیا مشورت مشاورانی که دل در گرو فرهنگ انقلاب ندارند، به تحریف تاریخی نمیانجامد؟
وقتی کارهای خودجوش دفاع مقدس بدون پشتوانه مانده و کتابها و محصولات فرهنگی سرداران جبهه فرهنگی انقلاب و هنرمندان و نویسندگان انقلابی در انبارهای مغازهها و انتشارات مانده است، این چه شیوه انتقال فرهنگ و ارزشهای دفاع مقدس است؟
مگر مقام عظمای ولایت نفرمودند: «هر پیامی، هر دعوتی، هر انقلابی، هر تمدنی و هر فرهنگی تا در قالب هنر ریخته نشود، شانس نفوذ و گسترش ندارد و ماندگار نخواهد بود و فرقی هم بین پیامهای حق و باطل نیست.»
و عجیبتر آن که پاسخ این همه اعتراض را با قول به حسن اجرای طرح میدهند، حال آنکه صحبت از حفظ موجود (نهایت با تعمیرات جزیی ضمن جلوگیری از هرگونه خدشه به هویت تاریخی) و عدم تغییر فضای موجود قطعات شهداست....
جنبش دانشجویی ضمن محکوم کردن شدید این خیانت تاریخی، اعلام میدارد:
1- عملیات اجرایی تخریب مزار شهدا باید سریعاً متوقف گردد.
2- هرگونه چارهاندایشی در این مورد منوط به توقف کامل و سریع ادامه عملیات اجرایی آن است
3- در صورت عدم توقف سریع این جنایت فرهنگی براساس بند میم وصیتنامه تاریخی حضرت امام خمینی (ره)، رأسا وارد عمل شده و از این خیانت تاریخی جلوگیری به عمل خواهند آورد.
4-اعتراض به این مسئله نباید موجبات خارج شدن توجهات از سایر مسائل اساسی در جریان در کشور شود.
پیام رسان